नारी हुँ म

–शम्भु गजुरेल

कठिन छ मलार्इ जिउन याहाँ
प्रत्येक पाइलामा पकडन्डी छ
काडेतारको घेरो मा नजरबन्द छु
हरपल अकल्पनीय प्रहार को भयमा
कम्पित छ मेरो यो नाजुक देह
जति नै बलवान् बन्ने कोसिस गरौ
निडरता को अभिनय मा डुबौ
क्रूर निर्दयी राक्षस को बर्बरता ले
मौन बनाइदिन्छ मलाइ
किन कि अबला पारिएकी
आफन्त बाट मारिएकी
नारी हु म!

मेरा हिडाइ मा कामुकता देख्ने
मेरा हेराइ मा अश्लीलता बुझ्ने
प्रत्येक अङ्ग मा बैशको उन्माद
खोज्ने पिचास पुरुषत्व ले
बाटो भरी गिजोली रहन्छ
सडक पारी बाट
निधार लाई काल्पनिक चुम्छ
गालामा स्याउको रस खोज्छ
आखामा कामुकता देख्छ
प्रत्येक अङ्ग मा यौन तृप्ती को
अपार खजाना खोजी रहन्छ
मानौ म एक खेलौना हु
पिपासु ब्वासा हरुको मनोरंजन
कुरुप उतेजना को क्षण
झम्टिएर चिथोर्ने एक फल सरि
कारुणिक मझधार मा हिड्न बाध्य
जिवित तर !
पलपल मर्दै गरेकी
नारी हु म!

स्याबासी दिने निहुमा
गाला मुसार्ने शिक्षक
सजाय को नाउमा नितम्ब
चिमोट्ने गुरु
सहयोग को नौटङ्की मा
संबेदनसिल अङ्ग खेलाउन आतुर
छद्म भेषी मित्र भनाउदा हरु
हरेक को मुखबाट निस्किने भन्दा
चालिने कदम बाट सदैब बलात्कृत
भै रहनु पर्ने नियती हो
किन कि जबर्जस्ति अबला
कहलिएकी नारी हु म!

सामान को व्यापार खातिर
लगौटी र बोटिस भिराएर
मेरो अस्मिता लाई द्रव्य सग साट्ने
मानवीयता हिन भौतिक
धनाढ्य हरु को
चीत्कार पुर्ण सजावट को झोक
बनिदिनु नियती छ
कर्म लाई गौण ठानी
छालाको किनबेच गर्ने शौकिन
हरु बाट मानसिक रुपमा
हमेशा बलात्कृत हुने
नारी हु म!

नछोइ देह लुट्ने को बथान छ
घर भित्र देखि मन्दिर सम्म
बाटो देखि महल सम्म
खेतदेखी कार्यालय सम्म
कदम कदम लुटिनु परेको छ
किन कि ब्राह्मघाती यौन पिपासु को
हवस को मातले
अबोध पारिएकी
नारी हु म

हुल का हुल नरपिचास हरु
गिद्दे दृष्टि बोकि
जम्बु नङ्ग्रा ले हर्दम चिथोर्छन
मेरो शरीर
हजारौं पटक मारेर
निर्जिव लास पारीदिन्छन
अनि फोस्रो रुवाइ मा
मेरो बेदना को व्यापार गर्छन
किन कि केवल मनोरंजन दिदै
जीवन् उत्पादन गर्ने
सनक चढेको सन्की को
थिचाइ सहन बाध्य पारिएकी
नारी हु म!

–बेलकोटगढी नगरपालिका–९ नुवाकोट ।